قاصدون

جنب شدن در ماه رمضان بعد از اذان صبح: باید برای خواندن نماز غسل انجام دهد

 

 جنب شدن در ماه رمضان

جنب شدن در ماه رمضان دو حالت دارد: یا قبل از اذان صبح جنب شده و یا بعد از اذان صبح و در طول روز به طور غیر عمد جنب می شود؛ مثلاً در خواب، منی از او خارج شده باشد.

 

1. جنب شدن در ماه رمضان قبل از اذان صبح:

حضرت امام خمینی (ره): اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند، می تواند در آخرین لحظات باقی مانده تا اذان صبح تیمم بدل از غسل کرده و روزه بگیرد و روزه اش نیز صحیح است، اگر چه به خاطر این که عمداً غسل را ترک کرده مرتکب گناه شده است. اما اگر عمداً، غسل نکند و تیمم هم نکند، روزه اش باطل و علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است.[۱]

 

اگر در روزه واجبى که وقتش معیّن است (مانند روزه نذر) تا اذان صبح غسل نکند و تیمم هم ننماید، روزه‏اش صحیح است‏.[۲] پس، اگر در ماه رمضان قبل از اذان صبح جنابت حاصل شود، باید غسل جنابت نماید.

 

2. جنب شدن در ماه رمضان بعد از اذان صبح:

حضرت امام خمینی (ره): اگر روزه دار در روز محتلم شود؛ یعنی، در خواب از او منی خارج شود، واجب نیست فوراً غسل کند؛[۳] اما برای خواندن نماز های واجب، واجب است غسل جنابت نماید. و هر گاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده، اگر چه بداند پیش از اذان محتلم شده، روزه او صحیح است‏.[۴] پس، در هنگام روزه در طول روز می توان غسل جنابت کرد.

 

احکام جنب شدن در ماه رمضان:

اگر بعد از جنب شدن در ماه رمضان عمداً تا اذان صبح غسل و تیمم نکند روزه ‏اش باطل است

 

سؤال: اگر شخصى استمناء در ماه رمضان انجام دهد البته به نیت آمدن منى نباشد ولى از او منى خارج شود چه حکمى دارد؟

پاسخ: اگر از خود وثوق نداشت روزه او باطل است و اگر با علم به مسأله باشد کفاره هم به علاوه قضاء واجب است و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر جاهل مقصر مردد باشید.

 

سؤال: آیا عمل استمنا (خود ارضائى) در ماه مبارک رمضان حرام است؟

پاسخ: حرام است و یکى از مبطلات است.

 

سؤال: اگر کسى در شب ماه رمضان در خواب محتلم شود و بعد بیدار شود و دوباره بخوابد بدون اینکه بداند آیا صبح شده یا حکم آن چه می باشد؟

پاسخ: اگر یقین و یا اطمینان داشته باشد که اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می شود، و تصمیم هم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان بیدار نشود روزه او صحیح است و اگر اطمینان نداشته باشد بنابر احتیاط واجب قضا بر او واجب می شود.

 

سؤال: در ایام ماه مبارک اگر شخصى بعد از اذان صبح بیدار شود در حالى که احتیاج به غسل جنابت داشته باشد تکلیف چیست؟ آیا آن روز را نمى شود روزه گرفت؟

پاسخ: روزه درست است و براى نماز غسل کنید.

 

سؤال: روزه شخص جنبى که بعد از اذان صبح از خواب بیدار شده است و بعد از اذان صبح غسل جنابت کرده چه حکمى دارد؟

پاسخ: روزه صحیح است.

 

سؤال: در روزه غیر ماه رمضان در حالی که نماز صبح خوانده و مى خوابد و در خواب محتلم میشود روزه اش درست است یا نه؟

پاسخ: روزه صحیح است.

 

سؤال: اگر در زمان روزه بودن منى بدون دخالت از مجرى بیرون اید آیا روزه باطل مى شود یا نه؟ بطوریکه در روز دو دفعه یا بیشتر این اتفاق بیفتد؟ و آیا غسل باید انجام شود یا نه ؟ هر بار؟

پاسخ: روزه باطل نمى شود و غسل لازم است.

 

سؤال: در ماه مبارک رمضان قبل از اذان صبح به منظور انجام غسل جنابت به حمام رفتم. کمى بعد از شروع غسل اب بطور غیر معمول سرد شد طوریکه از ادامه غسل باز ماندم و اذان گفته شد. بعد از آن با تهیه شدن مقدارى اب گرم غسل را ادامه دادم و بعد اب حمام هم گرم شد و غسل را به پآیان رساندم ولى هوا روشن شده بود. آیا گناهى مرتکب شده ام؟ روزه این روز چه حالتى پیدا مى کند؟

پاسخ: روزه مزبور صحیح است و در چنین حالتى وظیفه تیمم است و بعد غسل انجام مى دهد و نماز را بعد از غسل مى خواند.

 

..........................................................

[۱]. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج ‏۱، ص ۹۰۸، م ۱۶۱۹، ” اگر جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند، یا اگر وظیفه او تیمم است عمداً تیمم ننماید، روزه‏اش باطل است؛ اجوبه الاستفتااءت، ج ۱، ص ۱۳۳٫

 

[۲]. همان، ص ۹۰۹، م ۱۶۲۰؛ خوئى، تبریزى «اگر در روزه غیر ماه رمضان و قضاى آن از روزه‏هاى واجبى که مثل روزه ماه رمضان وقت آن معیّن است جنب عمداً تا اذان صبح غسل نکند أظهر این است که روزه‏اش صحیح است».

 

[۳]. همان، ص ۹۱۵، م ۱۶۳۲؛ فاضل «گرچه احتیاط مستحب آن است که فوراً غسل کند»؛ مکارم «هر گاه روزه دار در روز محتلم شود بهتر است فوراً غسل کند اما اگر نکند براى روزه‏اش اشکالى ندارد».

 

[۴]. همان، م ۱۶۳۳؛ مکارم « روزه‏اش صحیح است، خواه بداند پیش از اذان محتلم شده یا بعد از آن، و یا شک داشته باشد».

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

خداوند به زنان دستور داده که در دوران قاعدگی روزه نگیرید

 

برخورد بانوان با مسئله قاعدگی در ماه مبارک رمضان اشکال مختلفی دارد.

برخی زنان که دارای گرایشات مذهبی بیشتری بوده، از تحمل قاعدگی در ماه رمضان وحشت داشته و آن را مانعی در مسیر کسب فیوضات فراوان این ماه می‏دانند در حالی که پذیرش و تحمل قاعدگی اگر به عنوان تسلیم بودن در برابر حکم خدا صورت گیرد ممکن است موجب خشوع و خضوع بیشتر شده و انگیزه تلاش بیشتر و توجه و تضرع عمیق‏تر فرد را به پروردگار در پی داشته باشد و چه بسا تحمل قاعدگی بیش از نماز و روزه، موجب استکمال و ترقی زن در مسیر رشد شود.

مخصوصا که در بینش اسلامی زنان حائض از حرکت در مسیر رشد باز نمی‏مانند، بلکه می‏توانند از طریق برخی اعمال مستحبی، ثواب آنچه را که در ایام قاعدگی از انجام آن ممنوع شده‏اند، به دست آورند.

«درست است که زن در دوران عادت از برخی عبادات محروم است، اما همه آنها جبران‏ پذیر است. زیرا قضای روزه‏ ها را بجا می ‏آورد و برای جبران نماز، اگر با وضو در مصلای خود و رو به قبله بنشیند و به اندازه زمان نماز ذکر بگوید، از ثواب نماز بهره می‏ برد، مانند مسافری که پس از خواندن دو رکعت نماز واجب، با سی بار تکرار تسبیحات اربعه، جبران آن دو رکعت ساقط شده را می‏نماید؛ پس اینگونه از فضائل جبران‏پذیر است.»(1)

قرآن خواندن نیز [به استثنای سوره ‏های دارای سجده واجبه [ممنوع نیست. بلکه مکروه است و کراهت آن به معنای ثواب کمتر است نه اینکه قرآن نخوانند بهتر باشد. در هر حال قرآن خواندن بهتر است.(2)

این قبیل توضیحات اگر چه بسیار رضایت‏بخش و موجب خرسندی زنان است باز هم پروردگار لطیف و مهربان به آن بسنده نکرده و بیش از اینها به حائض لطف نموده است. به همین جهت بشارتی بالاتر و سخاوتمندانه ‏تر نیز در روایات دیده می ‏شود که نه تنها موجب دلجویی و روشنی چشم است، بلکه چنان فرح‏بخش و نویددهنده است که جای هیچ‏گونه تأسفی باقی نمی‏گذارد.

این دسته از روایات مبین آنند که انسان در هنگام بیماری و در هنگام مسافرت اجر و پاداش آن اعمالی که در هنگام سلامتی و اقامت انجام می‏داد، را دارد. حیض هم بیماری است که زن را از انجام دادن واجبات باز می‏دارد. پس اگر در حالی که به عبادت خو گرفته به عادت ماهانه رسید همان اجر و پاداش قبلی را بدون کم و کاستی می‏گیرد. به عنوان نمونه در روایتی زیبا چنین آمده است:

«پیامبر خدا سر به آسمان برداشت و لبخندی زد، علت را پرسیدند، فرمود: از دو فرشته‏ای تعجب کردم که از آسمان به زمین فرود آمدند و به سراغ بنده مؤمن درستکاری در مصلایش که در آن نماز می‏ خواند رفتند تا عمل او را بنویسند اما وی را در نمازگاهش نیافتند. پس به آسمان رفتند و عرض کردند ای پروردگار ما به سراغ بنده مؤمنت در مصلایش رفتیم تا اعمال او را بنویسیم اما او را در دام (بیماری) تو یافتیم. سپس خدای عزوجل فرمود: برای بنده من تا زمانی که در دام من است، مانند خیر و ثوابی را بنویسید که در زمان سلامتی‏اش انجام می‏داده است. زیرا بر من است که وقتی سلامتی را از او باز می‏گیرم اجر کاری را که در زمان تندرستی‏اش می‏کرده است، بدهم.»(3)

حیض به تعبیر قرآن بیماری است و بنابر روایات خداوند به حکمت خود آن را برای دختران آدم مقرر فرمود. (... یسئلونک عن المحیض قل هو «اذی»(4) کلمه «اذی» در اکثر کتب تفسیری به رنج و بیماری ترجمه شده است.) بنابراین همچون بیماری‏های دیگر بیمار را مأجور نموده و کفاره گناهان وی می‏باشد. «اذا مرض المسلم کتب‏اللّه‏ له کاحسن ما کان یعمله فی صحته و تساقطت ذنوبه کما یتساقط ورق الشجر؛(5) هنگامی که مسلمانی بیمار شد خداوند بهترین اعمالی را که در زمان تندرستی انجام می‏داد، برای او می‏نویسد و گناهانش را می‏ریزاند همچنان که برگ از درخت می‏ریزد.»

با توجه به این همه لطف و مرحمت پروردگار، دیگر جایی برای این باور نادرست که حیض را موجب حقارت و عقب‏ماندگی زن از قافله صالحین می‏داند، باقی نمی‏ماند. طبیعی است که باور نادرست روح زن را می‏ آزارد و واکنشی غیر منطقی به دنبال می‏آورد. حتی ممکن است سبب سوءظن به ساحت مقدس پروردگار شده و یأس و نومیدی و بی‏ حوصلگی را در پی داشته باشد. زنانی که دریافت درستی از مسئله قاعدگی ندارند، مجبورند یا با بغض و نومیدی، قاعدگی را تحمل نمایند و یا با برنامه ‏ریزی حساب شده به مبارزه با این پدیده طبیعی پرداخته و با مصرف قرص‏های ضدبارداری آن را تا بعد از ماه مبارک به تأخیر بیندازند. 

 مصرف قرص های ضد بارداری در ماه رمضان میتواند دارای عوارض جانبی باشد

 
گفتنی است که برخی از مراجع به فرض اینکه این قرص‏ها برای مصرف کننده، متحمل ضرری نباشد، این اقدام را بلااشکال می‏دانند. اما باید توجه داشت که اولاً: اثبات اینکه این داروها با وجود عوارضی که دارند برای هر فردی زیان ‏آور هستند یا نه، کار مشکلی است، ضمن آنکه با گذشت زمان مطالب بیشتری درخصوص ضرر و زیان داروهای شیمیایی کشف می‏شود، ثانیا: این کار برخلاف طبیعت بوده و نیز مخالف با قاعده تسلیم و رضا در برابر خواست پروردگار است.

خداوند به زنان دستور داده که روزه نگیرید چنانچه به دیگران دستور داده که روزه باشند. پس خداوند پذیرفتن تخفیف‏ ها را مانند انجام دادن واجبات دوست دارد و بنده را به خاطر گردن نهادن به دستورها و تخفیف‏ ها پاداش می‏دهد و به همین جهت است که سحری خوردن هم مانند روزه گرفتن اجر دارد.(6)

گاهی اوقات نیز روی ‏آوردن زنان به مصرف قرص و تأخیر انداختن در قاعدگی، دلیل دیگری دارد. برخی از زنان اصرار دارند که همه روزه‏ هایشان را در همین ماه مبارک بگیرند و از قضا کردن روزه در ماههای بعد اکراه دارند چرا که جو مناسب ماه مبارک برای روزه ‏داری و هماهنگی مردم و اعضای خانواده در این ماه، موجب دلپذیری و تسهیل روزه‏ داری در ماه رمضان می‏شود.

چنین برداشتی نیز نادرست است. زیرا پروردگار حکیم که خود خالق ما و مدبر امور و آگاه به مصالح انسان‏هاست، بهتر از هر کسی برای ما برنامه ‏ریزی نموده که فقط با گام برداشتن در مسیر طبیعی و فطری می‏توان از آن برنامه بهره برد.

تسلیم خواست و اراده پروردگار بودن از هر جهت به نفع بندگان است. هر کس برخلاف مسیر طبیعی زندگی خویش، عمل نماید حتی اگر مجاز باشد، بی ‏جهت از مسیر صلاح خویش دور شده است.

بنابر این، قاعدگی از مهم‏ترین عوامل حفظ سلامتی بدن زنان محسوب می‏شود و از این جهت نعمت بزرگی است و نباید به دلائل غیر موجه از پیش‏آمد آن جلوگیری نمود. «برخی از دانشمندان معتقدند که علت طول عمر بیشتر زنان نسبت به مردان همین تصفیه خونی است.»(7) پس اگر حفظ سلامتی از جمله حکمت‏های روزه ‏داری است، نباید به خاطر آن مرتکب عملی شد که ممکن است سلامتی را مخدوش نماید.

ضمنا زنان می‏توانند با برنامه ‏ریزی درست، روزه‏ داری در ایام دیگر سال را نیز دلپذیر و آسان نمایند. روزه گرفتن در چند روز بعد از عید فطر مستحب بوده و به دلیل باقی ماندن حال و هوای ماه رمضان و عادت بدن به روزه، دلپذیر بوده و در حفظ سلامتی نیز مؤثرتر است. همچنین روزه در برخی ایام سال که ثواب روزه در آن ایام زیاد است همچون چهار روز برگزیده سال و ایام ماه رجب و شعبان که به دلیل سفارشات فراوان موجب تقویت انگیزه می‏ شود نیز آسان‏تر و شیرین‏ تر است. مخصوصا که با روزه گرفتن در این ایام هم قضای روزه رمضان جبران می‏شود و هم ثواب روزه مستحبی برای شخص منظور می‏گردد.

عوارض قرص‏های ضد بارداری
قرص‏ های ضد بارداری از نظر پزشکی اجمالاً بی ‏اشکال است، اما این داروها نیز مانند هر داروی دیگری دارای عوارض می‏باشند. عوارض این قرص‏ها هر چند در افراد کمی دیده شوند عبارتند از خونریزی قاعدگی غیر طبیعی، تهوع، افزایش وزن، سردرد و سرگیجه، درد پستان، تغییر در خلق و خو و لخته شدن خون به همین اساس همه زنان نمی‏توانند و یا حتی نباید از قرص استفاده کنند زیرا برخی از بیماری‏ها و یا مصرف بعضی داروها، استفاده از این قرص را پرخطر و یا غیر مؤثر می‏سازد. مثلاً برخی از زنانی که اشکالات انعقاد خون دارند و کسانی که فشار خون بالا داشته یا از برخی سرطان‏ها و یا از سردردهای میگرنی رنج می‏برند و یا دیابت کنترل نشده دارند، بهتر است از قرص‏های ضد بارداری استفاده نکنند.(8) و در هر صورت مصرف این قرص‏ها باید با تجویز و صلاحدید پزشک باشد.

یک هشدار!
یادمان باشد که ماه رمضان ماه خداست. هر کس در این ماه به بندگان خدا خدمت کند به خداوند نزدیکتر است. اگر چه زنی حائض باشد که این مسئله هیچ از اجر او نمی‏کاهد بلکه چون با رنج و بیماری خدمت می‏کند، بیشتر مورد رحمت ایزد منان قرار دارد لذا زنان باید مراقب باشند تا حریم فکر و دلشان متأثر از افکار ملال‏ آور و بعضا وسوسه‏ های شیطانی نگردد. اندیشه سالم برای یک زن امری بسیار مهم و ضروری است. شادابی و طراوت خانواده در گرو شادی و نشاط زن است. نگرانی‏های بی‏مورد زن می‏تواند همه اعضای خانواده را آشفته نماید.

این مهم نیست که زن در ماه مبارک، ایامی را از نماز و روزه دست بکشد که همه جبران‏پذیر است. بلکه مهم آن است که زن در همه حال برای دیگر اعضای خانواده موجب رحمت و مسرت باشد و این رسالت زن است. رعایت اوقات افطار و سحری، تغذیه دلپذیر و مناسب با روزه‏داری، بخشیدن حال و هوای معنوی به محیط خانه، از جمله فعالیت‏هایی است که هم اجر عظیم اخروی به دنبال دارد و هم موجب فیض بردن بیشتر اهل خانه می‏گردد و ماه مبارک را دلپذیرتر و مؤثرتر می‏نماید و خداوند عادل بوده و شاهد همه چیز است.

===================================
پی‏ نوشتها:
1. زن در آینه جمال و جلال، آیت‏اللّه‏ جوادی آملی، ص337.
2. استفتائات آیت‏اللّه‏ مکارم شیرازی.
3. کافی، ج3، ص113.
4. بقره، آیه 222.
5. ثواب‏الاعمال و عقاب الاعمال، ص194.
6. سایت نوگرا؛ ماه رمضان و زنان حائضه.
7. شیوه کارگزاری زن، سازمان امور اداری و استخدامی کشور، ص15.
8. سایت علمی دانشجویان ایران، پزشکی.

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

گفتن تکبیرة الاحرام از واجبات نماز می باشد

 

واجبات نماز و ارکان آن

واجبات نماز چیست؟

نماز از مهم‌ترین عبادتها در اسلام محسوب می‌شود. این عبادت از اجزای متعددی تشکیل شده که برخی از آنها مستحب و برخی دیگر واجب است.

 

واجبات نماز یازده مورد است:

«اول» نیت. «دوم» قیام یعنی ایستادن. «سوم» تکبیرة الاحرام یعنی گفتن الله اکبر در اوّل نماز. «چهارم» رکوع. «پنجم» سجود. «ششم» قرائت. «هفتم» ذکر. «هشتم» تشهّد. «نهم» سلام. «دهم» ترتیب. «یازدهم» موالات یعنی پی‌درپی بودن اجزاء نماز.

 

واجبات نماز که تعدادشان به عدد یازده می‌رسد عبارتند از:

1. نیّت: نیت از اولین واجبات نماز بوده بدین معنا که باید نماز را به قصد تقرّب به خدا یا به قصد اجرای دستور او بخواند. ولی لازم نیست که نیّت خود را به زبان بگوید.

 

2. تکبیرة الاحرام: گفتن «الله اکبر» از واجبات نماز می باشد.

 

3. قیام: قیام از واجبات نماز می باشد و برای کسی که توانایی ایستادن دارد، واجب است که نماز خود را به صورت ایستاده بخواند. این قیام شامل زمان گفتن تکبیرة الاحرام، قرائت و بعد از اتمام رکوع، می‌شود.

 

4. قرائت: از دیگر واجبات نماز قرائت می باشد، یعنی خواندن سوره حمد و یک سوره کامل بعد از آن، در رکعت‌های اول و دوم.

 

5. ذکر: گفتن اذکار مخصوص در حال رکوع، سجده و ... از واجبات نماز است.

 

6. رکوع: از واجبات نماز بوده و لازم است که در هر رکعت، بعد از قرائت حمد و سوره و یا تسبحات اربعه، نماز گزار به رکوع برود. در رکوع باید به اندازه‌ای خم شود که کف دست به زانوها برسد. در رکوع گفتن هر ذکری کافی است، مثل اینکه بگوید: (سُبحانَ رَبِّی العَظیم وَ بِحَمدِه)   

 

7. سجده: واجب است که بعد از بجا آوردن رکوع و قیام بعد از آن، به سجده رفته و در سجده هفت قسمت از بدن بر زمین قرار بگیرد؛ پیشانی، کف دو دست، هر دو زانو، و دو انگشت بزرگ پا.

از دیگر واجبات نماز که باید به آن اشاره کرد این است که نمازگزار باید پیشانی را بر چیزی بگذارد که سجده بر آن صحیح است؛ مانند خاک، سنگ، چوب و.... در سجده گفتن هر ذکری کافی است، مثل اینکه بگوید: (سُبحانَ رَبِّی الاَعلی وَ بِحَمدِه) 

 

8. تشهد: تشهد از واجبات نماز می باشد. نمازگزار بعد از انجام دو سجده در رکعت‌ دوم و چهارم نماز، واجب است که به وحدانیت خدا و رسالت پیامبر شهادت داده شود و نیز فرستادن صلوات بر پیامبر و خاندانش واجب است. مقدار واجب تشهد این است: «أشهَدُ أن لا إلهَ إلّا اللّٰهُ وَحدَه لا شَریکَ له و أشهدُ أنّ محمّداً عبدُه وَ رسولُه، اللّهمَّ صلِّ على محمّدٍ و آلِ محمّدٍ».

 

9. سلام: بعد از تشهد رکعت آخر نماز مستحب است در حالى که نشسته و بدن آرام است بگوید: «السَّلٰامُ عَلَیْکَ ایُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکٰاتُهُ» و بعد از آن باید بگوید: «السَّلامُ عَلیْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللّٰهِ وَ بَرَکٰاتُهُ» یا بگوید: «السَّلامُ عَلَیْنٰا وَ عَلَى عِبٰادِ اللّٰه الصّالِحِینَ».

 

10. ترتیب: در مورد واجبات نماز باید گفت که نمازگزار باید افعال نماز را با همان ترتیبی که ذکر شده، انجام دهد و اگر عمداً ترتیب نماز را به هم بزند، مثلاً سوره را پیش از حمد بخواند، یا سجود را پیش از رکوع بجا آورد، نماز باطل می‌شود.

 

11. موالات: موالات نیز از واجبات نماز است یعنى کارهاى نماز مانند رکوع و سجود و تشهد را پشت سر هم بجا آورد و چیزهایى را که در نماز می‌خواند به طورى که معمول است پشت سر هم بخواند و اگر به قدرى بین آنها فاصله بیندازد که نگویند نماز می‌خواند، نمازش باطل است.

 

5 رکن از واجبات نماز

واجبات نماز یازده مورد است که رکوع یکی از آنها است

1. نیت

۲. تکبیرةالاحرام

۳. قیام موقع گفتن تکبیرةالاحرام و قیام متصل به رکوع؛ یعنی، ایستادن پیش از رکوع

۴. رکوع

۵. دو سجده.

 

نیت

نیت یکی از ارکان واجبات نماز می باشد و به این معنی است که انسان، نماز را به قصد قربت – یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم – به جا آورد و لازم نیست نیت را از قلب خود بگذراند یا مثلا به زبان بگوید: «چهار رکعت نماز ظهر می خوانم قربة الی الله».

 

تکبیرة الاحرام

تکبیرة الاحرام از ارکان واجبات نماز می باشد پس از گفتن اذان و اقامه، با داشتن نیت و گفتن «الله اکبر» نماز شروع می شود و چون به واسطه گفتن این تکبیر، چیزهایی مانند خوردن و آشامیدن و خنده کردن و پشت به قبله نمودن حرام می شود، این تکبیر را «تکبیرة الاحرام» می گویند. و مستحب است در موقع گفتن تکبیر، دست ها را بالا ببریم و با این عمل، بزرگی خدا را در نظر آورده و غیر او را کوچک شمرده و پشت سر بیندازیم.

 

قیام

قیام در حال تکبیرة الاحرام و قیام متصل به رکوع، رکن است ولی قیام در موقع خواندن حمد و سوره و قیام بعد از رکوع، رکن نیست. بنابراین اگر کسی رکوع را فراموش کند و پیش از رسیدن به سجده یادش بیاید باید بایستد، بعد به رکوع رود و چنانچه به طور خمیدگی به حال رکوع برگردد، چون قیام متصل به رکوع را انجام نداده، نمازش باطل است.

 

رکوع

رکوع نیز از دیگر ارکان واجبات نماز می باشد. نمازگزار بعد از خواندن قرائت، باید به قدری خم شود که دست ها به زانو برسد و این عمل را رکوع می گویند. در رکوع یک مرتبه «سبحان ربی العظیم و بحمده» یا سه مرتبه « سبحان الله» باید گفت. پس از رکوع باید کاملا بایستد، بعد به سجده رود.

 

سجده

سجده یعنی پیشانی و دست ها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاها را بر زمین بگذارد و یک مرتبه «سبحان ربی الاعلی و بحمده» یا سه مرتبه «سبحان الله» بگوید. بعد می نشیند و دو مرتبه به سجده رفته، ذکر سابق را تکرار می نماید. محلی که پیشانی را بر آن می گذارد باید زمین یا چیزی باشد که از زمین می روید و بر چیزهای خوراکی و پوشاکی و معدنی سجده جایز نیست.

 

تشهد و سلام

گفتن تشهد و سلام از ارکان واجبات نماز می باشند. اگر نماز، دو رکعتی است پس از انجام دو سجده برخاسته و حمد و سوره را می خواند و قنوت را انجام داده و پس از رکوع و دو سجده، تشهد را می خواند و نماز را سلام می دهد.

 

اگر نماز سه رکعتی است پس از تشهد برمی خیزد و حمد تنها را خوانده یا سه مرتبه می گوید: «سبحان اله والحمدالله ولااله الاالله والله اکبر» و بعد رکوع و دو سجده و تشهد و سلام را انجام می دهد و چنانچه نماز، چهار رکعتی است رکعت چهارم را مثل رکعت سوم انجام داده و بعد از تشهد، نماز را سلام می دهد.

 

فرق بین واجبات نماز با ارکان نماز

سجده از واجبات نماز می باشد

 

تفاوت بین رکن و غیر رکن در نماز این است که، رکن اگر عمدا یا سهوا کم و یا زیاد شد نماز باطل است و واجب غیر رکنی اگر عمدا کم و زیاد شد نماز باطل است؛ ولی اگر سهوا کم و زیاد شد نماز صحیح است. بنابراین اگر در نماز سهوا اشتباهی مرتکب شد در صورتی که خللی به رکن وارد شود نماز باطل است والا صحیح است.

مثلا اگر رکوع اضافه کرد یا دو سجده اضافه یا کم کرد یا تکبیرة الاحرام را دو بار گفت نماز باطل است؛ ولی اگر در قرائت یا اذکار چیزی سهوا کم یا زیاد شد اشکالی ندارد.

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

احکام نزدیکی در ماه رمضان

 

 آیا نزدیکی با همسر در ماه مبارک رمضان حرام است؟
جنب شدن به صورت عمدی، چه به واسطه نزدیکی با همسر، ملاعبه‌ی با او و یا هر طریقی دیگری (مثل: استمناء، جنب شدن به واسطه نگاه به عکس یا فیلم و ...)، مانند نوشیدن آب یا خوردن خوراکی مبطل روزه است.

پس، خود نزدیکی با همسر حرام نیست، بلکه شکستن روزه به صورت عمدی اشکال دارد و موجب کفاره عمدی (شصت روز برای یک روز یا شصت مدّ طعام برای هر روزی که انسان روزه خود را عمداً افطار کند) می‌شود.

اما همسران می‌توانند پس از اذان مغرب تا قبل از اذان صبح با یک دیگر نزدیکی کنند و قبل از اذان صبح غسل نمایند و طیب و طاهر وارد روز جدید از ماه مبارک رمضان گردند.

خداوند متعال در ماه مبارک رمضان سخت نگرفته است، بلکه نظمی داده است که انسان بتواند قوا و خواهش‌های نفسانی را تحت کنترل خود بگیرد و کنترل خود را نیز به امر خدا بسپارد.

احکام نزدیکی در ماه رمضان
س: اگر شوهر با همسر خود در ماه رمضان جماع نماید و زن نیز به آن راضى باشد چه حکمى دارد؟

ج: بر هر یک از آنان حکم افطار عمدى جارى است و علاوه بر قضا، کفّاره هم بر هر دو واجب است.

س: اگر مردى با همسرش در روز ماه رمضان شوخى و ملاعبه نماید، آیا به روزه‏اش ضرر مى‏رساند؟

ج: اگر منجر به انزال منى نشود، به روزه خللى وارد نمى‏کند.

س: اگر فردى به سبب برخى از مشکلات تا اذان صبح بر جنابت باقى بماند آیا روزه گرفتن در آن روز براى او جایز است؟

ج: در غیر ماه رمضان و قضاى آن اشکال ندارد، ولى نسبت به روزه ماه رمضان و قضاى آن، اگر معذور از غسل است، تیمم کردن بر او واجب است و اگر تیمم هم نکند، روزه‏اش صحیح نیست.

س : حکم کسى که با آمیزش جنسى حرام یا استمناء یا خوردن و نوشیدن حرام روزه خود را در ماه رمضان باطل نموده چیست؟
 
ج: در فرض مرقوم باید شصت روز روزه بگیرد و یا شصت مسکین را اطعام نماید و احتیاط مستحب آن است که هر دو را انجام دهد.

س:  اگر روزه دار در ماه رمضان با همسر خود که روزه است جماع کند، چنانچه زن را مجبور کرده باشد، چه تکلیفی بر او واجب می شود؟

ج: کفّاره روزه خودش و روزه همسرش را باید بدهد (حتی اگر زن بعداً راضی شود).

س: اگر زن، شوهر روزه دار خود را به جماع مجبور کند، یا به کار دیگری که روزه را باطل می کند، آیا واجب است کفّاره شوهرش را بدهد؟

ج: واجب نیست کفّاره روزه شوهر را بدهد.

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

احکام غسل

 

 باقی ماندن بر جنب و حیض و نفاس تا اذان صبح یکی از مبطلات روزه است و باعث می‌شود فرد مؤمن نتواند به فرائض دینی خود در ماه مبارک رمضان به طور کامل عمل کند. بنابراین روزه داران از احکام غسل آگاهی کامل داشته باشند و آن را جدی بگیرند.

* اگر جنب عمداً، تا اذان صبح غسل نکند یا اگر وظیفه او تیمم است عمدا تیمم ننماید، روزه‌‏اش باطل است.

* اگر کسى در غیر از روزه‌های ماه رمضان و قضاى آن (از اقسام روزه هاى واجب و مستحب) عمداً تا اذان صبح غسل نکند و تیمم هم ننماید، روزه‌اش صحیح است.
   
* کسى که جنب است و می‌خواهد روزه واجبى بگیرد که مثل روزه‌ی رمضان وقت آن معین است، چنانچه عمدا غسل نکند تا وقت تنگ شود، می‌تواند با تیمم روزه بگیرد و صحیح است.
   
* اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش کند و بعد از یک روز یادش بیاید، باید روزه آن روز را قضا نماید و اگر بعد از چند روز یادش بیاید، باید روزه هر چند روزى را که یقین دارد جنب بوده قضا نماید. مثلا اگر نمی‌داند سه روز جنب بوده یا چهار روز، باید روزه سه روز را قضا کند.
   
* کسى که در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند که اگر بخوابد تا صبح بیدار نمی‌شود، نباید بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بیدار نشود روزه‌‏اش باطل است و قضا و کفاره بر او واجب می‌شود.
   
* هرگاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود، اگر احتمال بدهد که اگر دوباره بخوابد براى غسل بیدار می‌شود، می‌تواند بخوابد.
   
*  کسى که در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند یا احتمال می‌دهد که اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود، چنانچه تصمیم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند و با این تصمیم بخوابد و تا اذان خواب بماند، روزه‌‏اش صحیح است.
   
* کسى که در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند یا احتمال می‌دهد که اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود، چنانچه غفلت داشته باشد که بعد از بیدار شدن باید غسل کند، در صورتى که بخوابد و تا اذان صبح خواب بماند، روزه‌‏اش صحیح است.
   
*  کسى که در شب ماه رمضان جنب است و می‌داند یا احتمال می‌دهد که اگر بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود، چنانچه نخواهد بعد از بیدار شدن غسل کند، یا تردید داشته باشد که غسل کند یا نه، در صورتى که بخوابد و بیدار نشود، روزه‌‏اش باطل است.
   
* اگر جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بیدار شود و بداند یا احتمال دهد که اگر دوباره بخوابد پیش از اذان صبح بیدار می‌شود و تصمیم هم داشته باشد که بعد از بیدار شدن غسل کند، چنانچه دوباره بخوابد و تا اذان صبح بیدار نشود باید روزه‌ی آن روز را قضا کند و همچنین است اگر از خواب دوم بیدار شود و براى مرتبه سوم بخوابد، کفاره بر او واجب نمی‌شود.
   
*  خوابى را که در آن محتلم شده نباید خواب اول حساب کرد، بلکه اگراز آن خواب بیدار شود و دوباره بخوابد، خواب اول حساب می‌شود.
   
*  اگر روزه ‏دار در روز محتلم شود، واجب نیست فورا غسل کند.
   
*  هرگاه در ماه رمضان بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده، اگرچه بداند پیش از اذان محتلم شده، روزه او صحیح است.
   
* کسى که می‌خواهد قضاى روزه رمضان را بگیرد، هرگاه تا اذان صبح جنب بماند، اگر چه از روى عمد نباشد، روزه او باطل است.
   
*  کسى که مى خواهد قضاى روزه رمضان را بگیرد اگر بعد از اذان صبح بیدار شود و ببیند محتلم شده و بداند پیش از اذان محتلم شده است، چنانچه وقت قضاى روزه تنگ است ـ مثلا پنج روز روزه قضاى رمضان دارد و پنج روز هم به رمضان مانده است ـ باید بنا بر احتیاط واجب، هم آن روز را روزه بگیرد و هم بعد از رمضان آن را قضا کند و اگر وقت قضاى روزه تنگ نیست، باید روز دیگر روزه بگیرد و روزه آن روز صحیح نیست.
   
*  اگر در روزه واجبى غیر روزه رمضان و قضاى آن، تا اذان صبح جنب بماند، روزه‌اش صحیح است، چه وقت آن معین باشد و چه نباشد.
   
*  اگر زن پیش از اذان صبح از حیض پاک شود و عمدا غسل نکند یا اگر وظیفه او تیمم است تیمم نکند، روزه اش باطل است.
   
*  اگر زن پیش از اذان صبح از حیض پاک شود و براى غسل وقت نداشته باشد، چنانچه بخواهد روزه ماه رمضان یا قضاى آن را بگیرد، باید تیمم نماید و روزه‏اش صحیح است، و اگر بخواهد روزه مستحب یا روزه واجب مثل روزه کفاره و روزه نذرى بگیرد، اگرچه بدون تیمم هم روزه‏اش صحیح است، ولى احتیاط مستحب آن است که تیمم کند.
   
* اگر زن نزدیک اذان صبح از حیض پاک شود و براى هیچ کدام از غسل و تیمم وقت نداشته باشد، یا بعد از اذان بفهمد که پیش از اذان پاک شده، روزه او صحیح است.
   
* اگر زن بعد از اذان صبح از خون حیض پاک شود یا در بین روز خون حیض ببیند، اگر چه نزدیک مغرب باشد، روزه او باطل است.
   
*  اگر زن غسل حیض را فراموش کند و بعد از یک روز یا چند روز یادش بیاید، روزه‏‌هایى که گرفته صحیح است.
   
*  اگر زن پیش از اذان صبح در ماه رمضان از حیض پاک شود ودر غسل کردن کوتاهى کند و تا اذان غسل نکند و در تنگى وقت تیمم هم نکند، روزه‏‌اش باطل است. ولى چنانچه کوتاهى نکند، مثلا منتظر باشد که حمام زنانه شود، اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نکند، در صورتى که تیمم کند روزه او صحیح است.
   
*  اگر زنى که در حال استحاضه است، غسلهاى خود را به تفصیلى که در احکام استحاضه گفته شده به جا آورد، روزه او صحیح است.

* کسى که مس میت کرده، یعنى جایى از بدن خود را به بدن میت رسانده می‌تواند بدون غسل مس میت روزه بگیرد و اگر در حال روزه هم میت را مس نماید، روزه او باطل نمی‌شود.

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

افطار در سفر و نماز شکسته از هدایاى الهى است

 

با توجه به آیه ۱۸۵ سوره بقره چرا مسافر نمى تواند روزه بگیرد؟
درباره عدم وجوب روزه در سفر، قرآن کریم در سوره بقره آیه ۱۸۵ مى فرماید: «و آن کس که بیمار یا در سفر است [باید به شماره آن]تعدادى از روزهاى دیگرى [را به جاى آن، روزه بگیرد.] خداوند، براى شما آسانى مى خواهد و براى شما دشوارى نمى خواهد.»

امام صادق (علیه السلام) از رسول اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) نقل مى کند: «افطار در سفر و نماز شکسته از هدایاى الهى است. کسى که توجه به آن نکند هدیه الهى را رد کرده است.»[۱]

طبق این بیان، شاید یکى از فلسفه ها و حکمت هاى عدم وجوب روزه در سفر همان مسئله تخفیف در تکلیف باشد، و به عبارت دیگر، تفضّل بر بندگان است.

========================
پی نوشت:

1- وسائل الشیعه، شیخ حرّ عاملى، ج ۱۰، ص ۱۷۷

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

احکام استحاضه و نفاس برای بانوان

 

احکام استحاضه و نفاس برای بانوان روزه‌دار از توضیح المسائل جامع آیت‌الله سیستانی منتشر می‌شود.

- اگر زن در شب ماه رمضان پیش از اذان صبح از حیض یا نفاس پاک شود و عمداً غسل نکند، و اگر وظیفه‌اش تیمم است و تیمم ننماید، روزه آن روز را باید تمام کند و قضای آن را نیز بگیرد. و در روزه قضای ماه رمضان اگر عمداً غسل و تیمم را ترک کند ـ بنا بر احتیاط واجب ـ نمی‌تواند آن روز را روزه بگیرد.

- زنی که در شب ماه رمضان از حیض یا نفاس پاک شده، اگر عمداً غسل نکند تا وقت تنگ شود، باید تیمم نماید، و روزه آن روزش صحیح است.

- اگر زن پیش از اذان صبح در ماه رمضان از حیض یا نفاس پاک شود و برای غسل وقت نداشته باشد، باید تیمم نماید، ولی لازم نیست تا اذان صبح بیدار بماند. و همچنین است حکم جنب در صورتی که وظیفه‌اش تیمم باشد.

- اگر زن نزدیک اذان صبح در ماه مبارک رمضان از حیض یا نفاس پاک شود، و برای هیچ‌کدام از غسل و تیمم وقت نداشته باشد، روزه‌اش صحیح است.

ـ اگر زن بعد از اذان صبح از خون حیض یا نفاس پاک شود، یا در بین روز خون حیض یا نفاس ببیند، اگرچه نزدیک مغرب باشد، روزه او باطل است.

- اگر زن غسل حیض یا نفاس را فراموش کند، و بعد از یک روز یا چند روز یادش بیاید، روزه‌هایی که گرفته صحیح است.

- اگر زن پیش از اذان صبح در ماه رمضان از حیض یا نفاس پاک شود و در غسل کوتاهی کند و تا اذان غسل نکند، و در تنگی وقت تیمم هم نکند ـ چنانچه گذشت ـ روزه آن روز را باید تمام کند و قضا نماید، ولی چنانچه کوتاهی نکند مثلاً منتظر باشد که حمام زنانه شود، اگرچه سه مرتبه بخوابد و تا اذان غسل نکند، و در تیمم کردن کوتاهی نکند، روزه او صحیح است.

- اگر زنی که در حال استحاضه کثیره است، هرچند غسل‌های خود را به تفصیلی که در احکام استحاضه در مسأله (۳۹۴) گفته شد بجا نیاورد، روزه او صحیح است. همچنان که در استحاضه متوسطه اگرچه غسل نکند، روزه‌اش صحیح است.

- کسی که مسّ میت کرده ـ یعنی جایی از بدن خود را به بدن میت رسانده ـ می‌تواند بدون غسل مسّ میت روزه بگیرد، و اگر در حال روزه هم میت را مسّ نماید، روزه او باطل نمی‌شود.

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

 حکم شرعی تزریق خون در ماه مبارک رمضان

 

حکم تزریق خون به فرد روزه‌دار در ماه رمضان از منظر مراجع عظام تقلید منتشر می‌شود.

تزریق خون هنگام روزه‌داری چه حکمی دارد؟
 حکم شرعی تزریق خون در ماه مبارک رمضان و هنگام روزه‌داری از منظر مراجع عظام تقلید منتشر می‌شود.

آیت‌الله سیستانی:
پرسش: آیا تزریق خون به بدن موجب ابطال روزه می‌شود؟
پاسخ: روزه باطل نمی‌شود.

آیت‌الله مکارم شیرازی:
پرسش: آیا تزریق خون به بدن روزه دار روزه را باطل مى‌کند؟
پاسخ: احتیاط اتمام آن روز، و قضاى آن است.

آیت‌الله بهجت:
پرسش: تزریق خون در زمان روزه‌داری چه حکمی دارد؟
پاسخ: روزه را باطل می‌کند.

آیت‌الله تبریزی:
چنانچه شخص مریض است، روزه‌اش صحیح نیست، چه تزریق خون به بدن بکند یا نکند.

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

 احکام روزه گرفتن زنان باردار و شیرده

 

نظر مراجع عظام درباره روزه گرفتن زنان باردار و شیرده چیست؟

 

مقام معظم رهبری(مدظله العالی)
• آیا روزه گرفتن بر زن باردارى که نمى‌داند روزه برای جنین او ضرر دارد یا خیر، واجب است؟
اگر بر اثر روزه، خوف ضرر بر جنین وجود داشته باشد و خوف وى هم داراى منشا عقلایى باشد، افطار بر او واجب است، در غیر این صورت، واجب است روزه بگیرد.

• تکلیف زنى که شیر مى‌دهد، در مورد روزه چیست؟
اگر روزه گرفتن باعث کمى ‌شیر او و ناراحتى بچه شود یا براى خودش ضرر داشته باشد، روزه بر او واجب نیست و در صورت اول باید براى هر روز، یک مد طعام (تقریبا 750 گرم گندم یا نان یا برنج یا مانند آن) به فقیر بدهد و در فرض دوم، این امر احتیاط واجب است و در هر حال، روزه‌ها را باید قضا کند.

آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله العالی)
• آیا روزه بر مادرى که بچه شیر مى‌دهد، واجب است؟
زنانى که بچه شیر مى‌دهند (خواه مادر بچه، خواه دایه) اگر روزه گرفتن باعث کمى ‌شیر آنها و ناراحتى بچه ‌شود، روزه بر آنها واجب نیست ولى براى هر روز، کفاره (یک مد طعام) واجب است و بعدا نیز باید روزه را قضا کنند اما اگر روزه براى خودشان ضرر داشته باشد، کفاره لازم نیست ولى بعدا روزه‌هایی را که نگرفته‌اند، باید قضا کنند.

• خانمی که یک سال به دلیل بارداری و 2 سال به دلیل شیردهی روزه نگرفته و هر 3 سال کفاره تمام روزه‌هایش را داده است، حکم قضای روزه‌هایش چگونه است و اصلا باید روزه قضا بگیرد یا خیر؟
چنانچه روزه گرفتن در این مدت برای او ضرر داشته، قضا ندارد ولی اگر برای بچه ضرر داشته، باید قضای آن را هم به جا بیاورد.

آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی(مدظله العالی)
• برای خانم‌های باردار از چه ماهی روزه گرفتن واجب نیست؟‌
معیار، ماه چندم نیست و روزه بر او واجب است؛ مگر وقتی که از یک منشا عقلایی و قابل اعتماد مانند تجربه خود یا گفته پزشک مورد اطمینان، خوف ضرر برای خودش یا بچه‌‌اش وجود داشته باشد.

• زنی که باردار است و نمی‌داند روزه برایش ضرر دارد یا نه، آیا باید روزه بگیرد؟
اگر خوف ضرر برای خودش یا جنین وجود داشته باشد، نباید روزه بگیرد و اگر خوف ضرر ندارد، باید روزه بگیرد.

• زن شیردهی که فرزندی دارد که علاوه بر خوردن غذا، از شیر مادر نیز استفاده می‌کند و مادر به علت شیردهی، ضعف کرده و چند روز را روزه نگرفته، وظیفه‌اش چیست؟
در فرض سوال، چنانچه روزه براى بچه یا مادر او به خاطر شیر دادن ضرر داشته یا احتمال عقلایى ضرر مى‌داده که قهرا موجب خوف ضرر می‌شود، خوردن روزه اشکال نداشته ولى باید براى هر روزی که خورده یک مد طعام مانند گندم و جو و برنج به فقیر غیرسید بدهد و دادن پول اینها کفایت نمى‌کند و باید قضاى روزه‌ها را نیز بگیرد.

آیت‌الله العظمی وحید خراسانی(مدظله العالی)
• تکلیف زنی که زایمان او نزدیک است و روزه برای حمل او یا برای خودش ضرر دارد چیست؟
در فرض مذکور روزه او صحیح نیست و بعدا باید روزه خود را قضا بنماید و در موردی که روزه برای حمل او ضرر داشته باشد علاوه بر قضا باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و احتیاط مستحب این است که در صورتی هم که روزه برای خودش ضرر دارد، یک مد طعام به فقیر بدهد.

• آیا زنی که بچه شیر می‌دهد می‌تواند روزه بگیرد؟
اگر شیر او کم باشد و روزه برای بچه یا برای خودش ضرر داشته باشد جایز نیست روزه بگیرد بلکه باید بعدا قضای آن را بجا آورد و این حکم در صورتی است که شیر خوردن این بچه از راه دیگری میسر نباشد و اگر میسر باشد واجب است آن زن روزه بگیرد و در صورتی که روزه برای بچه‌اش ضرر داشته باشد علاوه بر قضا باید فدیه هم بپردازد یعنی برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و احتیاط مستحب این است که در صورتی که روزه برای خودش ضرر داشته باشد برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد.

آیت الله العظمی سیدعلی سیستانی(مدظله العالی)
• زنى که زاییدن او نزدیک است و روزه براى خودش یا حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت روزه‌هایى را که نگرفته باید قضا نماید.
زنـى کـه بـچه شیر مى‌دهد و شیر او کم است چه مادر بچه یا دایه او باشد، یا بى‌اجرت شیر دهد اگـر روزه بـراى خودش یا بچه‎اى که شیر مى‎دهد ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یـک مـد طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت روزه‌هایى را که نگرفته باید قضا نماید ولى بنابر احتیاط واجـب ایـن حـکـم اخـتصاص به موردى دارد که شیر دادن بچه منحصر به همین راه باشد و اما اگر راه دیـگـرى بـراى شـیر دادن بچه باشد - مثلا این که چند زن در شیر دادن او شرکت کنند - ثبوت این حکم محل اشکال است.

آیت‌الله العظمی سیدمحمد حسینی‌شاهرودی(مدظله العالی)
• زنى که زاییدن او نزدیک است و روزه براى خودش یا حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام یعنى گندم یا جو یا نان و مانند اینها به فقیر بدهد و روزهایى را که نگرفته باید قضا نماید؟
زنى که بچه شیر مى‌دهد و شیر او کم است چه مادر بچه و یا دایه او باشد، یا بى اجرت شیر دهد، اگر روزه براى او و یا بچه‎اى که شیر مى‌دهد ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام یعنى گندم یا جو یا نان و مانند اینها به فقیر بدهد و روزه‌هایى را که نگرفته باید قضا نماید، ولى اگر کسى پیدا شود بى اجرت بچه را شیر دهد، یا براى شیر دادن بچه از پدر یا مادر بچه یا از کس دیگرى که اجرت او را بدهد اجرت بگیرد، اقوى آنست که بچه را به او بدهد و روزه بگیرد.

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک

احکام روزه

 

دفتر استفتائات مقام معظم رهبری به سؤالاتی در خصوص روزه داری برای مشاغل سخت، دختران روزه اولی و غیره پاسخ داد.

روزه داری دختران در سن 9 سالگی
حجت‌الاسلام و المسلمین رضایی، عضو دفتر استفتائات مقام معظم رهبری در خصوص حکم روزه گرفتن دخترانی که به سن تکلیف رسیده اند، اظهار کرد: دختر خانم‌های روزه اولی به دو گروه تقسیم می‌شوند که یک گروه از لحاظ جسمی توانایی گرفتن روزه را دارا بوده و رشد خوب و کاملی داشته اند.

وی افزود: خانواده‌ها می‌توانند با بیدار نگه داشتن این دخترها تا سحر هم از لحاظ تامین آب مورد نیاز بدن و هم تغذیه تا زمان اذان به آنها کمک کنند.

رضایی عنوان کرد: گروه دوم دخترهایی هستند که درحالی که به سن تکلیف رسیده‌اند اما رشد و توانشان در حد کودکان 5 ساله بوده و تحمل گرسنگی را نخواهند داشت، لذا روزه گرفتن بر آنها هنوز واجب نشده است همان طور که بر افراد مسن کم توان نیز واجب نیست.

وی بیان کرد: افرادی که دارای مشاغل سخت غیر قابل ترک هستند مانند کشاورزان که برداشت نکردن محصول درآمد و زحمت یک سال آنها را نابود می‌کند، در صورت بروز حرج و سختی شدید می‌توانند روزه خود را بخورند و دیگر برآنها واجب نیست.

رضایی در رابطه با خوف هلاک گفت: هنگامی که آب بدن به صورت کامل از دست رفته و خوف هلاک بر فرد عارض شود، نوشیدن آب تنها درحد رفع هلاکت جایز بوده و پس از آن می‌تواند به روزه خود ادامه دهد.

 

منبع : بیتونه

خرید بک لینک