مردی از زنادقه نزد حضرت رضا علیه السلام آمد، آن مرد پرسید که: چرا خدا از خلق پوشیده است؟
امام فرمود: «ان الاحتجاب عن الخلق لکثره ذنوبهم= گناهانشان حجابند.
شیخ اجل سعدی گوید:
سعدی! حجاب نیست، تو آیینه پاک دار
زنگار خورده چون بنماید جمال دوست؟
حال بدان که گناه را
مراتب است، از گناه پیش پا افتاده چون سرقت و کذب و قمار و نحوها، تا پله
پله انسان به جایی می رسد که علم و عبادتش را گناه می بیند و بعد خودش را
که وجودک ذنب لا یقاس به ذنب...
برگرفته از هزار و یک نکته ص577، هزار و یک کلمه،ج3 ص238، علامه حسن زاده آملی.
