علامه حسن زاده آملی:
آن که نیت گناه
کرده‌است، هرچند که به فعل آن دست نیافته‌است، دل را از دست داده است. و
اگر به فعلش هم دست یافت، فقه براى او حکمى دارد. سارق که به نیّت سرقت از
خانه‌اش بیرون شد، و به هدف پلیدش نرسید، احکام سارق بر او جارى نیست، و
لکن عذابى و نکالى شدیدتر از قطعِ ید بر جان خود وارد نموده است، «وَ إِنْ
تُبْدُوا ما فِی أَنْفُسِکُمْ أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللَّهُ»
[سوره بقره:284] اگر آنچه را که در نفس شما است، آشکار کنید، و یا پنهان
بدارید، خداوند شما را بدان محاسبه می‌کند.
امام صادق علیه السلام
فرمود: نگاه به گناه نکنید که کوچک است، ببینید گناهِ چه کسى را می‌کنید.
علماى ما فرموده‌اند: همه گناهان ذنوب کبیره‌اند، و صغیره، به قیاس و نسبت
بعضى از آنها با بعضى دیگر است.
